Laatste ronde
Maf! Wat gebeurt er? Hoe is ’t mógelijk? Dat kán helemaal niet! En meer van dit soort kreten van verwondering slaakte ik bij het op slot gaan van Nederland afgelopen zondagavond. Nadat de minister het nieuws bekend had gemaakt gleden in cafés de voorlopig laatste biertjes de kelen binnen. Op de Wallen moesten prostituées het werk binnen een kwartier uit de handen laten vallen. Ik stel me zo voor dat de deur van een peeskamer openzwaaide en dat de bazin van de tent zei: je krijgt nog een kwartier van de minister en dan is het klaar!
Besmet
Het kwam almaar dichterbij. En nu is het zover. Het coronavirus heeft ook mij besmet. Komend weekend zou ik naar Indoor Brabant gaan, een paardenevenement in de Brabanthallen in Den Bosch. Gaat niet door. Althans niet voor mij. Niet omdat ik me ziek voel, maar omdat het evenement geveld is door het coronavirus. Sterker: de hele provincie ligt op apegapen. Nog even en Nederland wordt compleet lamgelegd. Dan gaat ons land net als Italië op slot. Deur dicht en in quarantaine! Een ander geen hand meer geven is nog tot daaraantoe. Elkaar voor de schenen schoppen in een mislukte footshake, alla! Een totaal verbod op aanraken gaat mij echter te ver. Straks is alleen contact per telefoon nog mogelijk. Sinds vandaag doet Trump ook z’n uiterste best om de economie te ontwrichten door het personenverkeer vanuit Europa naar de VS stil te leggen.
Condoom helpt niet tegen corona
Ik zit de hele week al te wachten op een droog kuchje. Maar die komt maar niet. Misschien had ik meer mensen een hand moeten geven. Of tripje naar Milaan moeten maken. Het dragen van een mondkapje als je je huis verlaat is ronduit flauwekul, hoorde ik een viroloog op de radio zeggen. Dat is te vergelijken met het op straat omhebben van een condoom. Het heeft wel een bepaald effect, maar het is domweg niet het juiste moment om die dan te gebruiken.
Aanmeren bij Pol Pot
Gedetineerden in Thailand, Vietnam en de Filipijnen hebben het niet makkelijk. Gevangenissen daar nemen het niet zo nauw met hygiëne waardoor er relatief eenvoudig ziekten kunnen uitbreken. Ook het coronavirus zou zich daar snel kunnen verspreiden als er besmetting heeft plaatsgevonden. Nederlanders die in het Verre Oosten in de nor zitten krijgen zo mogelijk hulp van de Nederlandse overheid. Dit geldt ook voor de vakantiegangers op een cruiseschip deze week.
Grote stinkende boodschap
Waarom horen we niets van de ‘dierbare vriendinnen’ van Baudet en de NS-conducteurs in burger? Deze week verbaas ik me – en ongetwijfeld velen met mij – over de reacties op de ‘treintweet’ van Thierry Baudet. Ik volg hem niet, maar ik veronderstel dat hij dit soort tweets voortdurend de wereld in stuurt.
Traan van Maximá
Vandaag is mijn dochter 18 jaar geworden. Ja, dankjewel. Ik geef ze aan haar door! Meerderjarig is ze. Een markering in haar leven. Ze mag van alles, zoals autorijden en stemmen bij verkiezingen, en ze wordt vanaf nu voor vol aangezien. Toch is het voor m’n gevoel maar kort geleden dat ze werd geboren. Wie zich de ‘traan van Maximá’ kan herinneren bij haar huwelijk met onze huidige koning, weet in te schatten hoe lang 18 jaar is.
Droge humor
Januari is de saaiste maand van het jaar. Het is ’s-ochtends laat licht en ’s-avonds vroeg donker en tussendoor kil en nat. Verzetjes zijn geweest, feestdagen voorbij, vrije dagen opgemaakt en dertiende maand er doorheen gejaagd. Terug op het werk moet je collega’s zoenen en hun een voorspoedig jaar toewensen, terwijl je de leeg geregende kerstboom aan het opruimen bent. Kortom, je zou het liefst zo’n maand overslaan en doorgaan met het veel prettigere februari. Maar dat kan niet. Je móet die eerste maand door. En uitgerekend in de somberste maand van het jaar wordt iedereen aangespoord geen alcohol te drinken. Dry January heet dat in goed Nederlands. Hoe haal je het in je hoofd om daar de saaiste maand van het jaar voor te kiezen? Als ik gedurende de eerste maand van het nieuwe jaar niet zo nu en dan naar de fles kan grijpen, dan is de lol er behoorlijk af!
Koningsgezind
Vrijheid is een groot goed en staat aan de basis van geluk. Dat is samengevat wat onze koning in zijn kersttoespraak meegaf. Hij kwam in zijn verhaal dichter bij mij dan ooit. Ik geloofde wat hij zei en kan ik het er van harte mee eens zijn. Iedereen moet een beetje bijdragen aan die vrijheid door in elk geval verdraagzaam te zijn. Dit is niet voor iedereen even makkelijk. Het is voor Willem Alexander die in de hal aan de voet van het trappenhuis met een doorkijk naar een royale kamer zegt: gun elkaar de ruimte, wellicht iets eenvoudiger gezegd dan voor een willekeurige Nederlander gedaan. Maar als er iemand in een paleis mag wonen, is dat de koning, lijkt me. Zo zie ik nog iets terug van de 4 euro die ik, zoals elke Nederlander, gestoken heb in de verbouwing van het paleis. En hij heeft gewoon gelijk, vind ik. Meestal zijn dit soort toespraken zalvend en uit de hoogte. Dat vond ik dit keer niet het geval. Goed gedaan dus, koning!
Verzekeraars zijn geldwolven
De premie voor een inboedelverzekering houdt geen enkel verband met de waarde van de inboedel. Wie denkt dat dit iets met elkaar te maken heeft, heeft het mis.
Mogen is het nieuwe moeten …
Als het jaar tegen het einde loopt worden er lijstjes gemaakt. Niet alleen verlanglijstjes met cadeauwensen en voornemens voor het nieuwe jaar, maar ook lijstjes van schaamnamen of van woorden waar iedereen zich aan ergert en nooit meer zouden moeten worden gebruikt. Woorden waarvan we afscheid moeten nemen, zoals wat mij betreft van het woord ‘mogen’. Dan bedoel ik natuurlijk het verkeerde of overbodige gebruik van het werkwoord en vervoegingen ervan. Voorbeeld: ‘Ik heb voor bedrijf X dit onderzoek mogen doen en heb daarvoor 65 medewerkers mogen interviewen.’ Wat nou, mogen?