In de tijd dat we met 17 miljoen bondscoaches naar voetbal zouden moeten kijken, discussiëren we nu met hetzelfde aantal virologen over een al dan niet dreigende tweede golf. Mijn mening schrijdt voort en ik vind inmiddels dat iedereen op basis van eigen verantwoordelijkheid z’n gang kan gaan. Helaas is niet iedereen in staat een eigen afweging te maken. Zo zag ik van de week iemand alleen in een auto zitten met een mondkapje op. Dan heb je in mijn ogen meer angst dan verstand. En angst is, zoals vast ook niet iedereen weet, een slechte raadgever.

Data-analist en volksmenner Maurice de Hond wordt de mond gesnoerd door hem steeds meer een podium te geven. Zijn mening wordt gewoon overgenomen. Zijn stokpaardjes – in de buitenlucht is besmetting nauwelijks mogelijk en binnen goed ventileren tegen de aerosolen – worden door het beleidsbepalende Outbreak Management Team ingebed in een veel omvangrijkere mening. Het lastige van zo’n gedetailleerde omvangrijke mening is dat de regering daar niet een eenvoudige algemene regel uit kan destilleren anders dan die anderhalve meter. Jammer, want die regel lijkt in de buitenlucht eigenlijk onzin te zijn. Uiteraard is het niet de bedoeling dat we elkaar in het gezicht hoesten en spugen. Dat kun je mensen best vragen in ruil voor minder afstand houden, lijkt me. Ik introduceer daarom graag een nieuwe slogan voor ons gedrag buiten, analoog aan hoe 007 zijn Martini prefereert: slikken, niet spugen!