Het hebben van kritiek is volksport nummer één in Nederland. Of het nu gaat om de voetbalkwaliteit van Memphis Depay bij Oranje, de keuze die de bondscoach maakt bij het opstellen van de spelers of maatregelen die de premier van ons land aankondigt op een persconferentie op dinsdagavond. We weten het allemaal beter. We geloven deskundigen niet, van wat reguliere media melden klopt geen hout, politici liegen van nature en vertrouwen doen we alleen onszelf. Dit is ongeveer het uitgangspunt waarmee we de crisis te lijf gaan.

Binnen afzienbare tijd lijkt er een vaccin te zijn dat ervoor kan zorgen dat er een einde komt aan de semi-lockdown en we weer terug kunnen naar het normale leven. Iedereen opgelucht en blij? Niks hoor! ‘Dat vaccin moet ik niet’, zegt een toenemend aantal landgenoten. En waarom dan niet? Omdat er dan niks meer te klagen valt! Argumenten om het vaccin te weigeren gaan over onveiligheid en bijwerkingen. Beide zijn onzekerheden die voor elk medicijn gelden. Terwijl het virus waartegen het bedoeld is een grotere impact op alles en iedereen heeft dan het middel.

Doe ‘ns mee, mensen! Net als bij de mondkapjes. Als je denkt dat een mondkapje niet helpt voor jezelf, zet ’t dan op voor een ander. Neem dat vaccin niet voor jezelf, maar neem het om weer met oudere en zieke mensen om te kunnen gaan, om weer naar het café te kunnen, om weer een theater te kunnen bezoeken. Nee, het vaccin wordt niet verplicht. Je mag weigeren. Keuzevrijheid is en blijft een groot goed. Solidariteit is ook niet verplicht. Maar dat mag ik natuurlijk best vragen. Eigenlijk is het asociaal als je het vaccin weigert. Ik weet in elk geval zeker dat ik een vaccin accepteer zodra het voor mij beschikbaar is. Dan kan ik weer gewoon gaan doen.

Bekijk de trailer bij deze column die ik opnam bij het bondsbureau van de KNVB in Zeist: https://bit.ly/2KxFKH4